Met een oude vriend

Een pianist speelt in de bioscoop.
Uit onze tenen halen wij de tijd:
weet je nog en was dat niet.

Stomme film uit een oude doos.
En oude mensen gelijk:
wij leven wij achteruit,
van wasdom terug naar kinderrijk.

De scherpe lijn in jeugd begonnen,
vervaagt kaarsrecht in de verte.

Kus me

Kus me, vlug,
voordat ik vertrek.

En vraag me,
vraag me niet waarheen.

Geen logica, geen regels.
Redeloos tot op het bot.

Het is over en uit.

Dus snel,
kus me.
Nu!