Hoog water, boten stampen stroomopwaarts,
dieseldamp waait over met de noordenwind.
De afgedankte energiecentrale hangt zwijgend
als een lamgeslagen bokser: futloos en knock out.

Het slachthuis aan de haven, gesloten en gesloopt.
Op de grenslaag van verstorven en bedorven grond
vermengt soldatenbloed met berenbloed.

Ingeklemd tussen de oude en de nieuwe brug.
Vandaag oogt deze vuile oude stad
nog veel vuiger dan hij al altijd was.

Gisteren ging wederom een ziel verloren
om mee te dromen in de bocht
waarmee de rivier zich kromt,
als een oksel om de opgelapte stad.

We kussen allemaal zijn kont.