Ondergang van het Avondland

Ik ben de blanke man.

Erfgenaam van vergoten bloed
in alle kleuren rood geel zwart.
Nazaat van slavenhandelaars,
massamoordenaars.

Kampbeul.
Generatiegenoot van wegkijkers,
keer op keer in onschuld gewassen.
Voldaan en in zichzelf gekeerd.

Aan het eind van ons Latijn,
en Esperanto veel te zwaar.

In de schitterende schemering
van vals en neonlicht
ligt zij gevangen.

Het Avondland.