Hou mijn hand vast, echt
je hoeft niet altijd aan te staan,
zo scherp aan de wind te zeilen.
Aflandig, steeds verder uit de kust.

Hang maar aan mij nu het nog kan,
je hoeft niet meer altijd bang te zijn.
Als de kogels van alle kanten komen,
keer dan je wang naar wie je kust.

Vouw je vingers in de mijne, snel.
Als mijn greep voor altijd is verslapt,
mijn nagels zijn reeds in de rouw,
vind dan jouw vrede in mijn rust.

Weet dat ik heel erg aan jou
maar nooit zo aan het leven hing.
Jij hoeft alleen mij te missen,
waar ik jou voor altijd kwijt zal zijn.