Ik leerde je pas kennen
jaren na je vertrek.
De woorden die jij achterliet,
verbonden mij met jou.
Jij werd de broer die stierf
voordat ik geboren was.
Ik zocht jouw sporen,
volgde hun donkere weg.
Waar zij verdwenen,
nam ik een ander pad.
Jij was de hopeloze,
ik ben de hoopvolle.
Wat er voor jou niet was,
meen ik te kunnen zien.
Ik vervolg onze omgang,
jouw geluid sterft langzaam weg.
Maar ooit zal ik je volgen.
Weet dan dat jij,
zonder het te weten,
mijn eeuwigheid bezong.