Schimmige handen steken
door mijn borst. Omklemmen
het hart dat samentrekt.
Overslaat. Wakker schrikt.
Rechtop aan een dunne draad,
wis ik het zweet van mijn gezicht.
Wat ’s nachts zo overdadig stroomt
Lekt nog geen druppel overdag.
het donker krijgt meer en meer gelijk.